ขำ......ขำ

[A31427]

จดหมาย..จากคุณลูก

กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่..ที่เคารพ

คุณพ่อคะ.. คุณแม่คะ
เป็นอย่างไรบ้าง..สบายดีหรือเปล่าคะ
ผ่านมาเกือบครึ่งปี..ตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ
หนูไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่เลย

หนูอยู่ที่นี่..สบายดี
พี่มาก..เค้ารักหนู..และดูแลหนูเป็นอย่างดี
สงสัยหรือคะว่า..พี่มากคือใคร

จำได้มั้ยคะ..
วันที่หนูจากคุณพ่อคุณแม่..ที่สถานีรถทัวร์.. เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ
รถทัวร์ที่หนูนั่งมาเกิดอุบัติเหตุ..ใกล้ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง..ในกรุงเทพฯ

หลังเกิดอุบัติเหตุ
มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังหนู..เต็มไปหมดเลยค่ะ
และมีคนขโมยกระเป๋าเดินทาง..และกระเป๋าตังค์ไป

พี่มาก..เค้าเป็นเด็กปั๊มที่นั่นค่ะ
พอรถชนกัน..เค้าก็เข้าไปช่วยปฐมพยาบาล
เราเจอกันที่นั่นค่ะ

คุณพ่อคะ..เค้าเป็นคนดีมาก
เราพูดคุยกันซักครู่ใหญ่
รู้สึกถูกคอกันมาก

คุณแม่ขา..
นี่แหละมั้งคะ..ที่เรียกว่า..รักแรกพบ

พอเค้ารู้ว่า..หนูยังไม่มีที่พัก
ไม่มีญาติ..ในกรุงเทพฯ
และยังไม่รู้จะไปพักที่ไหน
แถมยังบาดเจ็บ..จากอุบัติเหตุ

พี่มาก..เลยชวนหนูไปอยู่ด้วยกัน..ที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมันนั้น
ด้วยความตกใจ..และไม่มีที่พึ่ง
ทำให้หนูรับปากพี่เค้าไป ..โดยไม่รู้ตัว

แต่ว่า..คุณพ่อคะ..พี่มากเป็นคนดีมากค่ะ
เค้าไม่เคยแตะต้องตัวหนูเลย

เราอยู่ด้วยกันประมาณ 2 เดือน
พี่มาก..จึงขอหนูแต่งงานค่ะ
หนูขอโทษ..ที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน
แต่ด้วยความใกล้ชิด..ทำให้หนูไม่สามารถยั้งใจไว้ได้
จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป

อภัยให้เรานะคะ..
นึกว่า..เห็นแก่เด็กตาดำๆ
ที่จะเกิดมาดูโลกนี้..อีกไม่นานเท่าไร
หนูกำลังมีหลาน..ให้คุณแม่ค่ะ
คาดว่า..การเรียนเทอมแรกนี้..คงต้องพักไว้ก่อน
หรือไม่ก็ต้องเลิกเรียนไปเลย
เพราะว่า..หนูคงต้องช่วยพี่มากหาเงิน
ก่อนที่ท้องจะใหญ่ไปกว่านี้

พอลูกคลอดแล้ว..ก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก
คงไปเรียนไม่ได้
เงินทองก็หมดไปทุกวันๆ
แต่หนูก็ยังสุขใจดีค่ะ.. ไม่ต้องห่วง
คุณพ่อคุณแม่..อย่าโกรธหนูนะคะ
มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ

แต่หนูคิดว่า..คุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย
เมื่อคลอดลูกแล้ว
หนูจะพาพี่มากและลูก..ไปกราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านนะคะ

ที่หนูเขียนจดหมาย..มาหาคุณพ่อคุณแม่วันนี้
มีข่าวดีและข่าวร้าย..มาบอกค่ะ

ข่าวดี ก็คือ ..ที่หนูเล่ามาทั้งหมดนั่น
เป็นเรื่องไม่จริงค่ะ..
หนูล้อเล่นค่ะ!!

ส่วนข่าวร้าย ก็คือ ..
เทอมแรกหนูสอบได้ F 3 วิชา.. D 2 วิชา ..และ C อีก 1 วิชา

เห็นมั้ยคะ..
มันไม่ได้ร้ายแรง..ไปกว่าที่หนูเล่ามา..ตั้งแต่ต้นหรอก
ดีกว่าซะอีก..จริงมั้ยคะ
ฉะนั้น..อย่าโกรธหนูนะคะ

ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
หนูดาที่รักของคุณพ่อคุณแม่

ป.ล.เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ

ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจช่วยโอนเงินเข้าให้หนูด้วยนะคะ"



*

*



จดหมายตอบกลับ


สวัสดีจ้ะ..ลูกรักของพ่อ

ที่ลูกเล่ามาทั้งหมด..ตั้งแต่แรกนั่นน่ะ
ทำเอาพ่อใจไม่ดี..ไปเลยเชียว

พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียว
ก็โกรธจัด..จนไม่ได้อ่านต่อ
เพราะว่าบันดาลโทสะ..ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่
แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง..เพราะเค้ารักลูกมาก
คิดว่า..ลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง

แต่พ่อก็โมโหซะ..จนลืมตัว
ทะเลาะกับแม่อย่างแรง
ลูกก็รู้ว่า..แม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่

พ่อผิดเอง..ที่ไม่รู้จักคิดรู้จักยั้งความโกรธ
เราทะเลาะกันแรงมาก
จนแม่เค้า......ล้มลง..หัวใจวาย
ยาที่เคยมีอยู่ในบ้าน..ก็หาไม่เจอ

พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาล..ก็สายไปซะแล้ว
พ่อกำลังเศร้ามาก..คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
มันเกิดจาก..พ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน
แม่แก..ก็เลยมีอันเป็นไป

อ้อ..พ่อมีข่าวดีและข่าวร้าย..สำหรับลูก
ข่าวดี คือ..
แม่แก..ยังอยู่สบายดี..ไม่มีอะไร
พ่อล้อเล่น!!

ข่าวร้าย คือ..
แม่เค้าเสียไพ่..เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก
แต่มันก็ยังดีกว่า..ที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ

หวังว่า..ลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ
ไม่ใช่ตกใจ..ตะลีตะเหลือก..ไปฆ่าตัวตายซะก่อน

รักลูกมากจ้ะ
พ่อ

**

พอกันเลย.. พ่อ-ลูก
​

 

[A31032]

ทำไมไม่ตัวใหญ่กว่านี้นะเนี่ยอ่านยากจัง หะ

 

[A31652]

เคยอ่านแล้วอ่ะ แต่ก็ขำ ดี

 

[A31621]

:burn: พอกันทั้งพ่อทั้งลูกเรอะ:embarrassed: :embarrassed: